KOLY MUROVALY BILU MAKOVICJU...

Koly murovaly bilu Makovicju,
honyly na paňske, honyly na paňske ubohu vdovicju.



Jednu neďileňku muža pochovala,
druhu neďileňku, druhu neďileňku sŷna porodyla.

Treťu neďileňku na paňske jej hnaly,
na paňske jej hnaly, na paňske jej hnaly pokoja ne daly.

Na paňske sja brala, horeňko plakala,
a v svojich slŷzočkach a v svojich slŷzočkach sŷnočka kupala.

Na jedňij ručenci sŷnočka trymala,
a z druhov ručeňkov a z druhov ručeňkov kamiňa davala.

Murujte, muľare, bilu Makovicju,
ne hoňte na paňske, ne hoňte na paňske ubohu vdovicju.

Kamiňa davala, ozero hledala,
v kotrim bŷ na vikŷ, v kotrim bŷ na vikŷ sŷna okupala.

Plavaj, sŷnu, plavaj v hlubokim ozeri,
ne zaznav jes otcja, ne zazjnav jes otcja ne zaznaj materi.

Otcja tŷ ne zaznav, otcja tŷ ne zaznavy bo ti ho Pan Boh vžav,
materi ne zaznaš, materi ne zaznaš bo ťa utopyla.